حضرت آیت الله خامنه ای : «اگر من امروز رهبر انقلاب نبودم حتماً رئیس فضای مجازی کشور می‌شدم»
اندیشه های راهبردی
تأکیدات مهم رهبری درباره مدیریت فضای مجازی چیست
اهمیت فضای مجازی و دغدغه‌های حاکم بر این فضا طی سال‌های اخیر در بیانات رهبر انقلاب بارها شنیده شده است و ایشان در اظهارات متعددی غفلت از آسیب‌های مرتبط با این فضا را گوشزد کرده‌اند و تعابیری راهبردی به کار گرفته‌اند.
 ٢٣:١١ - 1401/04/11 - نظرات : ٠متن کامل >>
موفقیتِ «نظام اجتماعی» وابسته به عدالت است
آمار بازدید
 بازدید این صفحه : 529036
 بازدید امروز : 13531
 کل بازدید : 4551039
 بازدیدکنندگان آنلاين : 1
 زمان بازدید : 0.2344
دستنوشته
چند نکته درباره عملیات طوفان الاقصی
از بامداد روز شنبه مبارزان فلسطینی اقدام به یک عملیات ترکیبی وسیع علیه رژیم اشغالگر صهیونیستی کردند. این عملیات که با عبور از چندین نقطه مرزی غزه شروع شد در تاریخ مبارزات ملت فلسطین بی نظیر است. طوفان الاقصی همانگونه که ذکر شد یک عملیات جنگی ترکیبی است که با هک و از کار انداختن سامانه های دفاعی اسرائیل از جمله گنبد آهنین از سوی مقاومت فلسطین عملا شرایط را برای عملیات های موشکی و پهپادی در عمق اراضی دشمن تسهیل کرد و به همین دلیل همه جغرافیای اشغال شده فلسطین در مقابل موج حملات موشکی و پهبادی فلسطینیان، بی دفاع شد.
 ٢٠:٠٦ - 1402/07/20 - نظرات : ٠متن کامل >>
این یک اراده الهی ست.
توئیت
حمله موشکی و پهبادی جبهه مقاومت به پایگاه آمریکا در عین الاسد عراق
حمله موشکی و پهبادی جبهه مقاومت به پایگاه آمریکا در عین الاسد عراق یعنی از این به بعد در صورت تداوم جنایت آمریکا علیه ملت مظلوم فلسطین هیچ یک از مواضع و پایگاههای آمریکا در منطقه امن نیست… ‎#نسل_کشی ‎#جنایت_جنگی ‎#طوفان_الأقصی
 ١٦:٠٠ - 1402/07/27 - نظرات : ٠متن کامل >>
لعنت خدا برقوم ظالم که به بیمارستان هم رحم نمیکند
اخبار > مشارکت زنان در مجلس دهم


  چاپ        ارسال به دوست

در مصاحبه با شرق :

مشارکت زنان در مجلس دهم

شرق: ماه های اخیر تلاش بسیاری برای افزایش مشارکت زنان در مجلس دهم شده است و روی طرح سهم 30 درصدی نیز بسیار مانور داده شد اما در مرحله ثبت نام ها به عدد 12 درصد رسیدیم. آیا این نشانه ای از شکست طرح است ؟

مافی: وضعیت فعلی حضور زنان در مجلس برای نظام جمهوری اسلامی با توجه اینکه زیرساخت فکری نظام منبعث از اسلام است و نظام قانونی آن که در اصل 20 و 21 قانون اساسی تاکید زیادی بر برابری حقوق اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی زنان و مردان کرده است؛ یک وضعیت نامناسب به حساب می آید. با یک مقایسه ساده میان وضعیت پارلمان های جهان طی  دوره بیست ساله از 1995 تا 2015 به این نتیجه خواهیم رسید که باید کاری کرد. سهم زنان در پارلمان های کشورهای آسیایی به طور میانگین 19 درصد، در میان سایر ملل غیر از آسیایی ها 22 درصد و در ایران 3.1 درصد است. این تفاوت روشن می کند که افزایش کمی و در مرحله بعدی کیفی حضور زنان باید از راهبردهای اصلی نظام باشد. آقای رئیس جمهور نیز در جریان ثبت نام ها بر این موضوع تاکید کرده و از زنان دعوت کردند تا برای کاندیداتوری ثبت نام کنند.به همین خاطر اعتقاد دارم که این مساله حضور یک حضور استراتژیک و مهم است. ما باید بتوانیم در قبال پارلمان های جهان عرض اندام کنیم. از لحاظ تئوریک و زیرساخت ها نیز کمبود نداریم لذا تا کنون تلاش هایی در این باره در دو بخش دولتی و غیر دولتی زنان شروع شده است. مجموعه این تلاش ها سبب شد که در مرحله ثبت نام شاهد حضور 12 درصدی زنان باشیم. همین حضور نسبت به دوره قبل یک افزایش 4 درصدی داشت و در واقع حاصل همین تلاش ها است. به نظر من اگر در مرحله بعد که لیست های انتخاباتی – خصوصا در شهرهای بزرگ- حرف اول را می زنند، احزاب و گروه های سیاسی به قولی که داده اند عمل کنند و یک سوم از نامزدهای خود را از میان زنان معرفی کنند؛ ما می توانیم به 30 درصد نزدیک شویم. ما یک دو امدادی را شروع کرده ایم و حالا که ثبت نام ها انجام شده است پرچم را به تازه نفس ها داده ایم اما حرکت ختم نمی شود.

الهیان: من با اصل تعیین درصد و سهمیه برای افزایش حضور زنان موافق نیستم. علت هم این است که فکر می کنم مشخص کردن یک درصد و عدد با اصول قانون اساسی که انتخاب آزادانه و حق تعیین سرنوشت توسط مردم و رای دهندگان تا حدی منافات دارد. فکر می کنم که خانم ها باید بر اساس اصل شایسته سالاری و بر اساس ظرفیت ها و توانمندی های خود و البته با رای مردم به مجلس راه پیدا کنند. 30 درصد عددی است که در شاخص های توسعه هزاره مطرح شده است و الزاما این عدد و شاخصی که سازمان ملل مشخص کرده است نمی تواند برای ما ملاک باشد. قطعا ما با توجه به توانمندی که در خانم ها می بینیم عمل خواهیم کرد و چه بسا که بتوان از 30 درصد هم عبور کرد. مطلب دیگر این است که به کیفیت حضور خانم ها توجه شود. تجربه های عراق و افغانستان را دیده ایم که قانونا باید 30 درصد از کرسی های مجلس را به خانم ها اختصاص دهند. من در صحبت هایم با نمایندگان پارلمان افغانستان دیده ام که از این سهمیه بندی نارضایتی جدی دارند و می گویند که سبب شده است بعضا خانم هایی که توانمندی متناسب با سطح پارلمان را ندارند وارد مجلس شوند و این موضوع یک نقطه ضعف برای کل خانم ها در مجلس به حساب آمده و عملا عدم باور به توانمندی زنان را افزایش می دهد. ما نیز در طی سالهایی که در مجلس بودیم تلاش های زیادی برای افزایش حضور خانم ها در مجلس داشته ایم و اعتقاد داریم که خانم ها باید مشارکت فعال داشته باشند. حضرت امام جمله معروفی دارند که می تواند راهگشا باشد. اینکه می فرمایند زنان باید در مقدرات اساسی مملکت دخالت کنند، راه را به ما نشان می دهد. ما نیاز داریم که خانم های توانمند و با دغدغه در مجلس باشند و تعداد آنها نیز بیشتر شود تا ما در تمام کمیسیون های تخصصی از حضور آنها برخوردار باشیم. البته ما تلاش هایی کردیم که کمیسیون تخصصی خانواده و زنان هم در مجلس تشکیل شود که مخالفت هایی شد. به نظر من تشکیل چنین کمیسیونی در مجالس آینده نیز می تواند مطرح باشد و ایجاد آن نیازمند افزایش تعداد خانم ها در مجلس است. بنابراین هم حضور بیشتر زنان از لحاظ کمی و کیفی بسیار مهم است اما نباید سهمیه بندی و مدلی که قبلا در برخی از کشورها ناموفق بوده برای ما ملاک باشد.

نکته دیگری که نباید فراموش کرد این است که 12 درصد ثبت نام از سوی خانم ها به این معنی نیست که الزاما در مجلس آینده به همین میزان در مجلس خواهند بود، بلکه این به فعالیت خانم ها در ادامه مسیر و حمایت احزاب و گروه ها از آنها بستگی دارد.

شرق: پس شما هم اعتقاد دارید که مسیر حضور خانم ها در مجلس ادامه دارد و ثبت نام 12 درصدی چیزی را مشخص نمی کند. در میان صحبت هایتان به مساله منافات با قانون اساسی اشاره کردید. لطفا در ادامه صحبت ها به این مساله هم بپردازید که آیا با توجه به استفاده از طرح سهمیه بندی به عنوان یک استراتژی و نه یک اصل قانونی در این مقطع زمانی، باز هم موضوع منافات با قانون اساسی قابل طرح است؟

مافی: این کف انتظارات جامعه زنان است. آقای ناطق نوری در مصاحبه ای گفتند چرا 30 درصد، 60 درصد زنان بیایند. همین طور است ما نیز خواهان محدود کردن خانم ها نیستیم اما بیان این عدد کف انتظارات ما است و قانون نیست.

امانی: به نظر من مشارکت سیاسی به خصوص مشارکت سیاسی زنان یکی از شاخص های توسعه پایدار است که نه تنها در ایران بلکه در منطقه و جهان نیز با مشکلاتی مواجه است. ما در حوزه مشارکت توده مردم شاهدیم که زنان و مردان اختلاف چندانی با هم ندارند اما در حوزه مشارکت نخبگان یک فاصله بسیار زیاد به دلایل مختلف وجود دارد. خصوصا در حوزه سیاسی که از حیث جنسیتی بسیار مردانه و از حیث رقابت بسیار ناجوانمردانه است. همین فاصله موجود این ضرورت را ایجاد می کند که برای افزایش مشارکت زنان کاری کرد. در مورد بحث 30 درصد و سهمیه بندی نیز می خواهم به مصوبه اتحادیه بین المجالس اشاره کنم. در اجلاسی با عنوان مشارکت سیاسی برابر زنان و مردان - در دهلی نو در سال 1375- این پیشنهاد عنوان شد و رئیس هیات ما آقای دری نجف آبادی دقیقا نظر خانم الهیان را داشتند و می گفتند که چون در قانون اساسی ما هیچ تبعیضی وجود ندارد، این مساله باعث ایجاد محدودیت خواهد بود؛ به هر حال این پیشنهاد از 50 درصد به 25 درصد رسید و مصوب شد اما این مصوب در کشور ما اجرایی نشد. در مورد دلیل این اجرایی نشدن شما را ارجاع می دهم به حذف کمیسیون زنان و خانواده در مجلس ششم. در مجلس پنجم خانم ها از هر دو جریان سیاسی حاضر بودند و اتفاقات خوبی افتاد. تمامی طرح و لوایح مصوب مجلس در حوزه زنان در شورای نگهبان تایید می شد. در همین مجلس کمیسیون زنان و خانواده -هرچند که رئیس کمیسیون یک مرد بود- تشکیل شد اما در مجلس ششم فکر کردیم که حتما همفکران ما دغدغه های مربوط به نیمی از جمعیت یعنی زنان را درک کردند لذا در اصلاح آیین نامه داخلی مجلس و ادغام کمیسیون ها کمیسیون زنان و خانواده در کمیسیون های دیگر ادغام شد. اگرچه در مجلس ششم نیز ما در هیات رئیسه و تصمیم گیری های مجلس نقش ایفا کردیم وحتی بسیاری از طرح و لوایح مربوط به حوزه زنان تصویب شد اما فکر می کنم که اگر آن کمیسیون حذف نمی شد، می توانستیم آن مصوبه اتحادیه بین المجالس را اجرایی کنیم و این گپ ایجاد نمی شد.

فکر می کنم اکنون برای افزایش حضور زنان در مجلس گام اول را برداشته ایم. از یک سو جامع مدنی و تشکل ها آن فعال هستند و در میان جریان های سیاسی هم این اتفاق نظر ایجاد شده است. خانم های مجلس نهم در ابتدا با سهمیه بندی مخالف بودند اما وقتی در مقابل مطالبات و کنش های جامعه قرار گرفتند، گفتند که ما تعدادمان کم بود و نمی توانستیم بیش از این کاری کنیم. البته به مصوباتی که خانم ها در این مجلس سردمدار آن بودند و بخش مهمی از حقوق خانم ها را تضییع کردند نمی پردازم. به هر حال فکر میکنم که اکنون با توجه به مطالباتی که طی چندین ماه از سوی جامعه مدنی و خانم های اصلاح طلب پیگیری شده است، گام اول را برداشته ایم و این خیزش موثری است. شاهدیم که در حوزه های انتخابیه حتی حوزه های مرزی تر، کوچک تر، قومی تر نیز زنان کاندید شده اند یعنی زنان با قدرت آمدند و باید دید که گام بعدی چیست. الان خانم ها به اندازه شش برابر ظرفیت مجلس زنان کاندید هستند و اگر بتواند رقابت های جنسیتی را مدیریت کنند و با هم به اتحاد و تفاهم برسند، حتما موفق خواهند بود.

شرق: همین طور از صحبت های شما مشخص است در مورد ضرورت توجه و تمرکز بر افزایش حضور زنان در مجلس اتفاق نظر وجود دارد و مساله اختلافی ابزارها و راهکارهای مورد استفاده است. به هر حال اکنون در آستانه انتخابات هستیم و دوازده درصد از ثبت نام ها نیز از سوی خانم ها انجام شده است. تجربه انتخابات های گذشته نیز نشان می دهد که به طور معمول درصد زنان در مجلس نصف درصد کاندیداها است لذا در این دور از انتخابات برای فراتر رفتن از سهم شش درصدی احتمالی، چه باید کرد؟

مافی: راه این است که احزاب حمایت های جدی از زنان داشته باشند. تا کنون گفته اند که ما سی درصد از فهرست ها را به زنان اختصاص می دهیم، اگر این اقدام صورت گیرد حتما درصد زنان در مجلس به درصد ثبت نام ها معطوف نخواهد بود و می توان شاهد یک رشد مناسب بود. فکر می کنم در ابتدا باید بحث استراتژیک حضور زنان را در ذهن مسئولان مرد و دبیران کل احزاب و کسانی که در تهیه لیست ها تصمیم گیرنده هستند، ایجاد کنیم چرا که وقتی این احساس ضرورت برای نظام باشد طبیعتا همه می آیند و کمک می کنند. از طرف دیگر باید به مباحث اقتصادی حضور در انتخابات نیز توجه داشت. من همین الان نامزدهایی را میشناسم که اعلام کرده اند ما صندوق مشارکت مردمی می گذاریم تا هر کسی خواست کمک کند و بعد هم به صورت شفاف قابل بررسی باشد. این شیوه ها هیچ اشکالی ندارد چون مسایل اقتصادی و بیان عددهای میلیاردی برای حضور در انتخابات خانم ها را می ترساند و سبب می شود که ناخودگاه پس کشیده شوند. برای تامین این هزینه ها باید سازوکارهایی اندیشیده شود. اکنون هم در این مدت کوتاه مشارکت مردم بسیار موثر است. به عبارتی آنچه که در مورد حضور سیاسی مطرح کردیم حالا باید در بحث اقتصادی طرح شود و کسانی که وارد عرصه شده اند حمایت سیاسی و اقتصادی شوند. در اینجا نیاز به تبعیض مثبت داریم. منظور از تبعیض مثبت فوکوس روی یک عدد سی درصدی نیست. ما نمی گوییم که حتما این تعداد صندلی خالی باشد و زنان بروند این صندلی ها را پر کنند زیرا کیفیت بسیار مهم است. کرسی های مجلس باید به افرادی که با مسایل و معضلات مهم آشنا و قادر به حل مساله هستند، افراد توانمند و با تجربه، اختصاص یابد. بسیاری از زنان این شرایط را دارند. ما نیاز داریم که در همه کمیسیون های تخصصی مجلس تعدادی از خانم ها متناسب با رشته تحصیلی، توانمندی فردی و علمی و تجربه های مدیریتی خود حضور داشته باشند. برای ایجاد این شرایط به یک حمایت همه جانبه نیاز داریم. اگر این حمایت از سوی دولتمردان، احزاب، گروه ها و سیاسی ها اتفاق افتد رشد بزرگی خواهیم داشت که سطح ما را مجامع بین المللی بالا می برد لذا اگر تلاش کنیم و با حمایت سیاسی و اقتصادی از خانم ها مسیر افزایش مشارکت آنها را هموار کنیم در واقع به آن مساله کمک کرده ایم.

شرق: شما به حمایت احزاب اشاره کردید اما در میان انتقادهایی که برخی به موضوع سهم 30 درصدی از فهرست احزاب وارد می کنند، خواندم که برخی می گویند، این به معنی سوءاستفاده از خانم ها برای بالا بردن مشارکت و بازی با افکار عمومی برای برنده شدن بر جریان رقیب است. نظرتان در این مورد چیست؟

مافی: اصلا اینطور نیست.

الهیان: اجازه بدید قبل از این مساله به یک نکته در ادامه بحث قبلی اشاره کنم. در دوره انقلاب شاهد بودیم که برخی مخالف ادامه حضور زنان بودند اما حضرت امام با این نگاه و تفکر به شدت و قاطع برخورد کردند. در واقع آن زمان طرحی نو درانداختند و برای تحقق این ایده که برگرفته از اسلام ناب بود، خانم دباغ را به سمت فرماندهی سپاه سه استان منصوب کردند. این اقدام یک پیام به آیندگان داشت اما خود ما خانم ها کمتر در این زمینه تلاش کردیم و شرایط امروز که قطعا ایده آل نیست، ایجاد شد. به نوعی از دستاوردهای انقلاب محافظت نکرده ایم. همان طور که خانم امانی گفتند در بحث مجلس کمیسیونی که با کلی تلاش شکل گرفته است و می تواند منشا خیلی از طرح ها و لوایح تخصصی در حوزه خانواده و زنان باشد، در مجلس ششم منحل می شود و این یک عقب گرد است. ما ظرفیت های خیلی بیش از این برخورداریم، حتی می توانیم از ظرفیت آقایان استفاده کنیم. خیلی از کارهایی که ما در مجلس انجام دادیم به واسطه جلب همکاری و تعامل منطقی و کارشناسی با آقایان صورت گرفته است.

بنابراین در مورد اینکه اکنون برای افزایش حضور زنان جه باید کرد، اعتقاد دارم بعد از این همکاری ها که می تواند نقش موثری داشته باشد باید به حمایت گروه های اجتماعی و تشکل های مردمی و ... توجه داشت زیرا خانم ها خیلی دنبال رانت و زدوبند نیستند و با صداقت بیشتری کار می کنند. موافقم که مباحث مالی بسیار مهم است و خانم ها به واسطه همین خصوصیاتی که دارند کمتر به سوی استفاده از رانت و روابط مالی نا صحیح می روند لذا احزاب وگروه های فعال در عرصه انتخابات لازم است که یک حمایت ویژه از آنها داشته باشند تا ان شاءالله حضور زنان افزایش یابد. در مورد انتقادی که اشاره کردید برخی به موضوع حمایت احزاب از زنان دارند نیز فکر می کنم ما زنان باید خودمان مخالف نگاهی باشیم که حضور زنان را به یک موضوع شعاری بدل می کند. گزارش اکونومیست گوای این واقعیت است که در انتخابات های آمریکا و انگلیس هم مثلا بیل کلینتون یا تونی بلر از عواطف و احساسات جامعه زنان برای پیروزی استفاده کرده اند. اگر حزب یا جریانی، شعاری در باب حمایت از خانم ها می دهد قطعا باید معطوف به نیازهای واقعی جامعه زنان باشد و صرفا تبلیغاتی نباشد.

شرق: فکر می کنید آنچه اکنون احزاب و گروه ها در مورد حضور زنان و سهم سی درصدی آنها در فهرست ای انتخاباتی مطرح می کنند، شعاری و تبلیغاتی است؟

الهیان: الاعمال بالنیات. شاید بتوان نقشه راهی را ترسیم کرد که با ملاک قرار دادن کیفیت به جای کمیت – البته کمیت هم مهم است- موثر باشد. یعنی احزاب نیایند خانم ها را بر اساس سهمیه ی حزبی در فهرست قرار دهند بلکه بر اساس شایستگی ها و توانمندی های او تصمیم گیرند.

به نظر من مساله بعدی نیز فرهنگ سازی است، نقطه اول و حیاتی خود خانم ها هستند که باید اعتماد به نفس داشته باشند و در مرحله دوم آقایان باید پتانسیلی که در جامعه زنان وجود دارند و اینکه حضور بیشتر خانم ها سبب ایجاد راهکارهایی برای پیشرفت جامعه می شود را باور کنند. به نظرم این روند هرچند که شیب کمی دارد و ایده آل نیست اما شروع شده و رو به جلو است. خوشبختانه این دوره شورای نگهبان اعلام کرد که ثبت نام خانم ها در مجلس خبرگان نیز انجام می شود و می توانند حاضر شوند. حضور خانم ها در این مجلس که جایگاه مهمی در تعیین رهبری دارد، یک پیام مهم دارد و آن این است که خانم ها در بالاترین مسایل کشور می توانند دخالت داشته باشند.

امانی: بله ، قبلا می گفتند که خانم ها نمی توانند کاندیدا بشوند اما دیدیم که زنان پافشاری کردند و گفتند که منع قانونی وشرعی وجود ندارد.

مافی: این موضوع خیلی مهمی است. حتی خود ماها تصور می کردیم برای حضور خانم ها در مجلس خبرگان منع قانونی وجود دارد. در ادوار گذشته موضوع به رغم وجود خانم های مجتهده، مساله اجتهاد را مانع حضور زنان در خبرگان تعریف می کردند اما این دوره که فعالیت های مدنی بیشتری صورت گرفت شاهد بودیم که این مانع برداشته شد. این مساله نشان داد که وقتی فعالیت ها مدنی و از پایین به بالا است، نتایج بهتری به دست می آید.

الهیان: طرح این موضوع از سوی شورای نگهبان نشانه نگاه پویای نهادی مثل شورای نگهبان است.

امانی: این نگاه را در چهار مجلس گذشته نداشتند و در مجلس پنجم یادشان آمد که پویا باشند.

شرق: البته در ادوار قبلی مانند دور سوم هم کاندیدای خانم داشتیم و حتی برخی از آنها تایید صلاحیت هم شدند اما خود خانم ها قبل از رای گیری انصراف دادند.

الهیان: خاطرم هست که در دوره مجلس هشتم و مباحثی که در مورد ریاست جمهوری زنان مطرح می شد، رایزنی هایی با شورای نگهبان – اعضا و آیت الله جنتی – داشتیم. می خواهم این نتیجه را بگیرم که فعالیت خود خانم ها و رایزنی های آنها با مسئولین و افراد تاثیرگذار حتما موثر واقع می شود اما مهم این است که خانم ها به دور از نگاه احساسی و به دور از جاروجنجال و کارهای پر سروصدا بلکه با یک روند منطقی و مبتنی بر عقلانیت دیدگاه خود را به کرسی بنشانند.

شرق: گفتید بهتر فعالیت خانم ها از کارهای پر سروصدا و توام جاروجنجال دوری کنند، طرح مساله سهمیه بندی و موضوع 30 درصد را مصداق همین کارها می دانید؟

الهیان: طرح 30 درصدی از این جهت که همان عددی است که در شاخص توسعه هزاره آمده است، موضعی انفعالی است. ما می توانیم طرحی را بر اساس مبانی و تفکری که حضرت امام در ابتدای انقلاب داشتند، چه بسا کارآمدتر و جدیدتر ارایه کنیم نه اینکه دقیقا همان عدد را بگیریم و به عنوان یک شعار انتخاباتی مطرح کنیم.

امانی: در مورد مطالبات زنان و ضرورت افزایش مشارکت آنها اختلاف نظری نیست. مساله اصلی که در فتواهای حضرت امام رعایت می شد و اکنون نیز آقایان باید به آن توجه داشته باشند، موضوع زمان و مکان است. مطالبات جامعه در این زمان و مکان شکل گرفته است و آقایان باید جواب آن را بدهند. البته باید از آنها پرسید که چرا قطره چکانی می دهند. مثلا در مورد دیه تصادفات برابری لحاظ شد اما در مورد قتل عمد هنوز یک دوم است.

الهیان: در مجلس گذشته قانون تصویب کردیم که این یک دوم از محل صندول خسارات پرداخت شود.

امانی: نمی خواهم مصداقی وارد شوم. حرف من این است که امروز هیچ خلاء قانونی برای ورود زنان به عرصه های مختلف مانند مجلس خبرگان و حتی شورای نگهبان – فقها و حقوقدانان- نداریم. این یعنی ساختار برای اجرایی شدن مبانی جمهوری اسلامی ایجاد نشده است. بخشی از این مساله به خاطر زیاده طلبی آقایان و به خانه رانده شدن عملی خانم ها است. در مجلس ششم تمام طرح و لوایح ما در مجلس رای می آورد و در شورای نگهبان با مشکل مواجه می شد. این را میگویم چون کاندیداهای مجلس دهم از حالا باید این مسایل را مد نظر داشته باشند. اقلیت مجلس ششم در مجلس ایفای نقش نمی کرد و با رعایت نکردن قواعد بازی مجلس را دور زده و راهکار پیدا می کرد برای اینکه جلوی مصوبات را بگیرد. این مسایل هزینه زیادی را به جامعه تحمیل می کند. با این حال در همان مجلس دو کرسی در هیات رئیسه داشتیم اما در مجلس بعدی از خانم های منتخب سوال شد که شما کاندید هیات رئیسه می شوید؟ گفتند چه لزومی دارد که خانم برود آن بالا بنشیند و از این پایین نگاهش کنند. این یکی از مشکلات خود خانم ها است که بعد از پشت سر گذاشتن یک رقابت نفس گیر و سنگین و تکیه زدن به سیاسی ترین کرسی کشور، باز هم با این نگاه ها مواجه شویم. یا مثلا در دوران اصلاحات محدودیت های بود و اگرچه به بخش مذهبی حوزه متوسل شدند اما نهایتا خانم وزیر قرار نداند. دولت بعدی وزیر زن قرار داد و مشکلی پیش نیامد. در این دولت هم وزیر خانم نداریم.این طور از دست دادن دستاوردها شرایط ما را مثل بازی مار و پله کرده است. الان در مورد مطالبات زنان اتفاق نظر وجود دارد. جامعه مدنی فعال است لذا هیچ کدام از نهادهای مدنی نباید سیاسی شود اما سیاسیون باید به مطالبات آنها پاسخ دهند. خانم ها این ویژگی را دارند که به این مطالبات پاسخ بدهند. آنها بهتر می توانند افکار عمومی را اقناع کنند و در این زمینه موثر باشند. یک مثال دیگر کمک مالی معاون اول دولت قبل به 170 نماینده مجلس بود. هیچ کدام از خانم هایی که در حوزه زنان به آنها نقد هم داریم در این فهرست نبودند.

الهیان: ما حتی در مورد این موضوع طرح شکایت کردیم و در کمیسیون اصل 90 مجلس مطرح شد.

امانی: زنان وقتی در قدرت باشند در فسادهای مالی، رانت خواری ها، کارچاق کنی ها و زدو بندها شرکت نمی کنند.علاوه بر این زنان در مجلس پاسخگوتر و در دسترس تر هستند لذا تعامل بیشتری با جامعه خصوصا جوانان دارند. به عبارتی زنان با قدرت تعامل و برقراری ارتباط می توانند کمک کنند تا مردم وکالتشان را به مجلسی بدهند که قدرتمندانه و با درایت تکیه گاه دولت و ناظر بر عملکرد دولت باشد و این فرصت را مهیا کند که دولت به وعده های خود عمل کند.

شرق: شما از ضرورت حضور زنان و ویژگی های مثبت حضور آنها می گویید. در این خصوص هم اختلاف نظری وجود ندارد اما اکنون در این دو ماه باقی مانده تا انتخابات باید به این پرداخت که اشکال کار کجاست که سهم زنان همیشه این قدر اندک بوده و چطور باید این اشکال را رفع کرد؟

امانی: اشکال این است که خانم ها دسترسی به رسانه ندارند. مردم باید رسانه خانم ها بشوند. خانم ها برای رسیدن به فهرست های انتخاباتی باید به مردم بگویند که ما برای پیگیری مطالبات شما می خواهیم به مجلس برویم زیرا مشارکت توده ای و همراهی زنان و مردان در فرستادن آنها به مجلس موثر خواهد بود. این مشارکت نقطه عطف مجلس دهم خواهد بود.

شرق: در مورد این مشارکت خیلی شنیده ایم که اگر زنان به زنان رای بدهند مساله حضور آنها حل خواهد شد. چرا زنان به زنان رای نمی دهند؟

مافی: بخشی از این مساله که می گویند زنان به زنان رای نمی دهند، تبلیغ منفی است و مردان روی آن مانور می دهند و در واقع شیوه ای است برای  به در کردن رقبای زن. بخش دیگر نیز فرهنگی است. این نیز باید در طول زمان حل شود. من در یک مجلس خصوصی بودم و یک خانم جوانی در کمال اینکه تعریف می کرد و می گفت اگر شما کاندید باشید به شما رای می دهم، می گفت که مردان می توانند اشتغال ایجاد کنند. یعنی تصور او این بود که اگر زنان به مجلس بروند نمی توانند اشتغال ایجاد کنند. این ها باید در طول زمان حل شود البته فکر می کنم که زنان ما توانمندی خود را تا کنون ثابت کرده اند. در دوران انقلاب امام توانستند زنان را به عرصه آورند و جامعه زنان را زنده کند، جنگ با مدیریت زنان گذشت و این زنان بودند که خانواده ها را طوری مدیریت کردند تا با آن فوج فوج شهادت ها بتوانیم از پس جنگ برآییم. بعد هم در عرصه دانشگاه ها وارد شدند و کرسی های دانشگاهی را به دست آوردند. پس به قدر کافی توانایی خود را اثبات کرده اند و حالا وقت آن است که تثبیت شوند. اگرچه اعتقاد دارم که در شرایط ایده آلی باید بر مبنای شایسته سالاری رای داده شود و بدون توجه به جنسیت نیروهای متخصص را به مجلس فرستاد تا این معضلات و مشکلات کنونی حل شود؛ اما فکر می کنم تبلیغاتی که در شرایط فعلی روی موضوع رای زنان به زنان شده است تا اندازه ای می تواند موثر باشد و این گپ را پرکند.

الهیان: به نظر من برای تقویت حضور خانم ها در مناصب مدیریتی یا جایگاه مهمی مثل مجلس نیاز به یک تغییر نگرش داریم. به خصوص تغییر نگرش در آقایان. خانم ها طی این سالها توانمندی های خود را به منصه ظهور گذاشته اند. در جامعه پزشکی شاهدیم که 70 درصد کادر پزشکی و سلامت ما خانم ها هستند و در بالاترین سطوح تخصصی و جایگاه های پژوهشی ایفای نقش می کنند. این آمار بسیار قابل توجه است لذا ضرورت دارد که یک تغییر نگرش نسبت به خانم ها داشته باشیم و این مساله به رویکرد خود زنان هم بستگی دارد. یعنی باید از جنسیتی کردن مسایل به صورت افراطی در شعارها و فضاهای انتخاباتی پرهیز شود. بهتر است به جای مردستیزی و زن ستیزی به همکاری و تعامل فکر کنیم تا با بهره گرفتن از ظرفیت های زنان و مردان توانمند به حل مسایل و اداره امور پرداخته شود. مقام معظم رهبری در جایی اشاره کردند که رفع ظلم از زنان در سایه تهذیب مردان اتفاق می افتد.بنابراین تا تهذیب در حوزه اخلاق سیاسی نباشد رفع ظلم از زنان نیز محقق نخواهد شد.

امانی: به نظر من خوشبختانه یک تفاهم نانوشته بزرگی میان خانم ها ایجاد شده است. شاید رگه هایی از نظرات شخصی وجود داشته باشد اما در کل همه ضرورت حضور بیشتر خانم ها در مجلس را پذیرفته اند و حتی می بینیم که هراسی که از این بابت ایجاد شده است. از نشانه های این هراس روش هایی توام با توهین است که برخی بکار گرفته اند. نمونه آن توهین نشریه یالثارات به خانم مولاوردی به عنوان یک زن دست پروده جمهوری اسلامی است. این ها از همین تفاهم نانوشته نگران هستند. خوشحالم که زنان هوشمندانه بین خود اعتمادسازی و جریان سازی می کنند.

شرق: برای جمع بندی بحث بفرمایید که در این شرایط که زنان 12 درصد از ثبت نام ها را داشته اند و با در نظر گرفتن ریزشی که احتمالا بعد از اعلام نظر فیلترهای نظارتی و انصراف های معمول  به وجود می آید؛ چشم اندازتان از مجلس دهم چگونه است؟

مافی: حالا دیگر بحث صندوق است. اساسی ترین ویژگی دموکراسی همین صندوق رای است که این را داریم. به نظر من زنانی که جسارت نشان داده و خود را کاندید کرده اند، وظیفه خود را در این مرحله انجام داده اند و حالا نوبت سایرین اعم از زن و مرد است که باید پای صندوق رای بیاید. قهر با سیاست، انتخابات و صندوق رای نشانه عقب ماندگی است و به ضرر کشور خواهد بود لذا مهم است مشارکت بالا و عالمانه باشد. در مورد کیفیت صحبت کردیم. اکنون ثبت نام ها انجام شده و حتما برنامه های خود را اعلام می کنند حالا نوبت مردم است که بررسی ها را آغاز کنند و بر اساس سوابق و توانمندی افراد به آنها رای دهند. شرایط کشور حساس است و نباید با خط کشی کردن ها در مسیر حل مشکلات مانع ایجاد کرد. امیدواریم که با شرایطی که دولت ایجاد کرده و همان طور که مقام معظم رهبری گفته اند رای مردم امانت است؛ یک مجلس راهگشا ایجاد شود.

الهیان: تجربه و آمار نشان داده است که میزان مشارکت خانم ها در انتخابات ها همیشه بالا بوده و حتی بیشتر از آقایان بوده است لذا مشارکت زنان در انتخابات مجلس صرفا به ثبت نام ها محدود نیست و رای دهندگان خانم  نقش بسیار مهم و موثری ایفا می کنند. تنها نکته ای که به نظرم می تواند نقطه آسیب و چالش زا باشد طرح مسایل جنسیتی برای مقابله با آقایان است که به ضرر یک انتخابات سالم است. من به شدت با کمپین هایی مثل «کارت قرمز به نمایندگان زن ستیز» مخالف هستم. اینکه زن و مرد را به دو عنصری که در ستیز با هم هستند مخالف فضای همدلی و همزبانی است که شرایط برگزاری یک انتخابات آرام وسالم را فراهم می کند.

امانی: به نظر من مجلس دهم و مجلس پنجم خبرگان رهبری در یک گذرگاه بسیار مهم تاریخی قرار دارند. از آنجایی که کار حزبی و نهادینه شدن تحزب در کشور ما حمایت نمی شود و نقاط ضعف بسیار جدی  دارد، معتقد هستم که هزینه مهم سیاسی روی دوش مردم است. چه در موضع کاندیداتوری و چه در موضع رای دهندگان و تشکیل دهندگان ستادهای انتخاباتی. موافق هستم که فضای دو قطبی جنسیتی محدودیت ایجاد می کند. به اضافه اینکه به هیج وجه نمی خواهیم خانم ها به صرف زن بودن و بدون در نظر گرفتن توانایی هایشان در فهرست های انتخاباتی قرار گیرند. من فکر میکنم مردم ایران بسیار هوشمندانه همه چیز را رصد می کنند کما اینکه تا 24 خرداد 92 کسی نمی دانست که یکباره ورق برگردد و آقای روحانی رای آورد. تجربه نیز نشان داده است که دو سوم مجلس حاضر رای نمی آورد. از طرفی هم مردم برای تکمیل رای خرداد 92 پای صندوق خواهند آمد. امیدواریم که این اتفاق مبارک افتد و خانم ها هم در مجلس خبرگان رهبری و هم در مجلس شورای اسلامی رای قابل توجهی داشته باشند و این دستاورد خوبی برای جمهوری اسلامی ایران باشد.

الهیان: نکته ای در فرمایشان خانم امانی بود که ضمن احترام به نظرات ایشان اجازه می خواهم بیان کنم. به نظر من اینکه مشارکت و آرای مردم را به یک جناح یا طیفی که الان سر کار هستند یعنی رئیس جمهور محترم و جریان اعتدل منحصر کنیم، نوعی ضایع کردن حق مردم است. همواره حضور و مشارکت مردم در برهه هایی که جریان های مختلف سر کار بوده اند، رای به نظام بوده است.

امانی: فرقی در برداشت ما نیست. مردم برای تعیین سرنوشت خود پای صندوق می آیند. مردمی که انقلاب کرده اند، هشت سال جوانان خود را دادند و طی این سالها برای همه ناکارآمدی ها و کارآمدی های دولت ها هزینه دادند به صندوق های رای مراجعه می کنند.

الهیان: درست است. مردم علی رغم ناکارآمدی های مسئولین از هر طیف و جناحی که باشند و مشکلات عدیده و معیشتی که دارند باز هم پای صندوق های رای می آیند و این مشابه حضور در 22 بهمن و نوعی نه گفتن به دشمنان نظام مقدس جمهوری اسلامی است.

 

 


١٣:١١ - 1394/11/13    /    شماره : ٩٣٢    /    تعداد نمایش : ٢٨٨٦


نظرات بینندگان
این خبر فاقد نظر می باشد
نظر شما
نام :
ایمیل : 
*نظرات :
متن تصویر:
 

خروج




عنوان

طراحی و اجرا: توسعه اطلاعات سحرگاه (متين تايم)زمستان1390      Powered by: MatinTime (Development of Information) 2012